Geschilderd zelfportret

Ruud Krijnen leerde mij schilderen (zoals de oude meesters). Met een beperkt palet schilderde ik in deze stijl de zelfportretten als oefening.

Naarmate de serie vorderde ging ik ook de adviezen van Sam Drukker toepassen: ” Kijk hoever je kunt gaan met kleur. Ga net tot het randje. Elke streek die je zet, moet iets te vertellen hebben.’ Het portret in wit is zowel een oefening in het schilderen in wit ( hoe voorkom je dat het saai wordt) als een statement over mijzelf als vrouwelijke schilder. In plaats van de (man) baret hier een doek om het hoofd gebonden met een strik. De borsten licht zichtbaar door het doorschijnende bloesje. Het stokje in mijn hand wil duidelijk maken, dat ik in mijn schilderkunst van de werkelijkheid uitga.