Ik moet zin in een portret hebben. Er een gevoel bij hebben; hier wil ik moeite voor doen. Anders gaat het niet werken.
Her en der lees je, dat Michelle Obama zich opmaakt voor het presidentschap van Amerika.
Er is een speech van haar op de conventie van de Democraten ten tijde dat Obama een ( succesvolle) gooi deed om president van de VS te worden.
Zelden heb ik een vrouw zo inspirerend en met zoveel charisma horen spreken.
Ga een dezer dagen opzoek naar deze speech.
Het is niet zo gemakkelijk om een goede foto te vinden om mee te werken; Michelle staat op bijna elke foto die ik zie lachend.
Een lachende mond wordt meestal onnatuurlijk is mijn ervaring.
Vandaag las ik iets op internet over het natekenen van foto’s ; interessant.
- In onze lessen wordt waar mogelijk naar de waarneming gewerkt. Hierbij maken we onze leerlingen bewust van hoe wij waarnemen. Onze ogen en hersenen werken anders dan een camera, en dan de andere processen die nodig zijn om een foto te krijgen. De mens kijkt bijvoorbeeld veel selectiever, maar is ook beter in staat dan een camera om nuances in schaduwpartijen waar te nemen. Dit komt door een complex samenspel van de ogen en de hersenen. Hierdoor nemen wij kleuren ook complementair waar. Aan deze waarneming gaat de camera voorbij. Het gevaar is dus dat bij het naschilderen van een foto, weliswaar de foto goed nagebootst wordt, maar er geen recht wordt gedaan aan onze waarneming.
Ik ben het hier zeker mee eens; elke beginnende tekenaar en schilder raadt ik aan voornamelijk naar de waarneming te werken.
Waarom ik dan (gedeeltelijk) naar foto’s werk?
Voor een groot deel uit praktische overwegingen; het is onmogelijk om elke dag een model in te huren
En ook; omdat het project 365-dagen-een-portret iets probeert te onderzoeken; is het mogelijk om voorbij de afbeelding te gaan en er een eigen touch aan te geven?
Hoe dan ook: ik merk dat ik door elke dag aan een portret te werken, ik beter de bouw van een gezicht begrijp.
Ik geloof ook dat ik dit kan doen, omdat ik ruim 17 jaar naar de waarneming heb gewerkt voordat ik met een foto ging werken. Ergens zal ik in dit tekenen naar de waarneming een visueel geheugen hebben opgebouwd.
Ik raad daarom beginnende tekenaars en schilders altijd af te veel naar foto’s te werken. Zie bovenstaande quote.
Het is al over 21.30 voor ik kans zie om aan het portret te beginnen; zien hoe ver ik kom voor vandaag.
Als muziek de Messiah van Hämdel
De mond vraagt altijd veel aandacht en vaak doorzettingsvermogen; niet opgeven en net zo lang door gaan totdat de uitdrukking die de persoon zo eigen maakt erin te vinden is.
Soms dat doorgaan tot het ‘gaatje‘ en soms heb ik het ineens. Vandaag zit het er een beetje tussenin.