Ik vind de oude Leonard Cohen interessanter dan zijn jongere versie
Een ( Engels) overzicht van zijn leven
Gisteren weer eens verder gelezen in Opgeruimd van Marie Kando. Op zich is het al heel mooi om te lezen.
Als je je afvraagt ‘wordt ik hier blij van/’ ( de kernvraag van Kando) terwijl je gewoon naar iets kijkt wat op een plant staat o in een la ligt, zegt die vraag je niet zoveel. Om echt te kunnen beslissen of je iets wilt houden of wegdoen, moet je het uit zijn winterslaap halen.
Zelfs de stapels boeken die al op de grond staan ( want dit is de 1e fase van het opruimen van boeken; ze allemaal op de grond leggen), zijn makkelijker aan te pakken als je ze verplaatst of anders stapelt. Net als de voorzichtige aanraking waarmee je iemand wakker maakt, kun je je bezittingen stimuleren door ze echt aan te raken, ze aan frisse lucht bloot te stellen en ze ‘bewust’ te maken.
Dan heb ik het nog niet eens over haar beschrijven van het opvouwen van sokken.
Laat me hun en hier zeggen: leg nooit, maar dan ook nooit , een knoop in je panty’s en maakt nooit, maar dan ook nooit bolletjes van je sokken.
Ik wees naar de sokken.
Kijk goed naar ze. Dit is voor hen de tijd waarin ze kunnen uitrusten. Denk je dat ze zo ( geknopt en tot bolletjes gerold) enige rust krijgen?
Als ik het lees, over de boeken opruimen, denk ik: dat kan ik niet.
Als het je tot nu toe niet gelukt is om een bepaald boek te lezen – ook al werd het je aangeraden of is het er eentje dat je al jarenlang wilt lezen – is nu het moment gekomen het te laten gaan.
Misschien wilde je het wel lezen toen je het kocht, maar als dat nu nog steeds niet is gebeurd, was het doel van het boek je te leren dat je het niet nodig hebt. En boeken die je maar half hebt gelezen, hoef je ook niet uit te lezen. Hun doel was om half gelezen te worden. Dus doe al die ongelezen boeken weg.
– wil ik je dringend verzoeken om op te houden met zeggen, dat je ze ooit nog zult gebruiken en ze vandaag nog weg te gooien. – als je nu nog niet gedaan hebt wat je van plan was, doe dat boek dan weg.
Gisteren lagen al mijn boeken nog op de grond.
De meeste kookboeken heb ik gehouden. Waarschijnlijk veel te veel om te kunnen slagen in de ogen van Kondo. ( Misschien in een volgende ronde).
Maar daarna ben ik wel haar advies gaan opvolgen.
Wilde altijd nog een keer een film maken over Margaréte Porete. Boeken over scenarioschrijven, script schrijven, schrijven op zich.
Ik heb ze weg gedaan. Net als veel studieboeken over dit tijdperk.
Romans van Isabel Allende die ik altijd nog eens een keer wilde lezen. Weg gedaan.
Meer dan de helft van mijn boekenkast is nu leeg.
Wat ik ervan geleerd heb, is het volgende:
Al die mooie boeken, die al jaren op mijn boekenplank letterlijk staan te verstoffen, zijn zo dadelijk als ik ze naar de Kringloper breng beschikbaar voor iemand die er op dit moment wellicht echt iets aan heeft.
Door al die boeken ‘voor als ik dit eens ga doen’ weg te doen, komt er opeens ruimte!
Misschien schrijf ik die film over Margareta Porete eens, of niet.
Als ik hem schrijf, zal ik vast iemand weten te vinden die mij leert scenarioschrijven.
Misschien maak ik de film nooit; alles ligt weer open.
Kando die zegt gek te zijn op boeken heeft nu nog maar dertig boeken in haar bezit.
Het is een bijzonder project; al deze ballast weg te doen.
Want bij alles wat er momenteel in kast staat, roepen al deze boeken vooral goede en blijde herinneringen op. Zoals Zout op mijn huid van Benoite Groult waar ik zo van genoten heb. Of het boek Over God wil ik zwijgen van Meister Eckhart; jarenlang mijn ‘leermeester.’
Ik weet dat ik in een later stadium nog meer zal uitdunnen.
Het werkt bevrijdend.
Na mijn huis heb ik nog een heel atelier wat onder handen genomen moet worden!
Zet de muziek van Leonard Cohen op ( het is al bijna 22.00); een begin met zijn portret. Een interessante man. Dance me to the end of love
Het interessante van het portret is, dat een deel ervan in het donker is. Leuk om mee te gaan spelen.
Het is altijd ups and downs; vanavond zit ik heerlijk te werken. Het maakt me niet uit wat het wordt ; ik geniet van het proces, van het tekenen.
Dat is een vorm van stilte, die weldadig aandoet.
Yin en Yang, ze zijn niet te controleren. Zo is het leven.
Kunst is ook levenskunst.
Na een uur is de concentratie op; morgen verder.