Uit: Effie Gray ( film Netflix)
Wat is het doel van kunst?
Om te idealiseren? ( To idealize, to sentimentalize?) Natuurlijk niet.
Het doel van kunst is om de waarheid te onthullen.
Het doel van kunst is God te tonen.
Als God de natuur heeft geschapen is hij ook de schepper van verval, van ziekte, van lelijkheid. ( ..) Maar waarachtigheid, eerlijkheid zijn belangrijker dan conventionele schoonheid. (..)
Ik zie onveranderlijke waarheden. Ik zie God.
(..) Alle groede kunst behaagt ( pleases) God.
Dit is naar mijn idee waar; zo ervaar ik het ook. Het is wellicht not done er zo over te denken. Terwijl het naar mijn mening de essentie is. ( En iedereen mag voor het woord God iets anders invullen; het Onnoembare zoals mijn broer het eens noemde)
Het kiezen van de foto is belangrijk. Wat wil ik met de tekening uitdrukken?
Natuurlijk kan ik Wilders demoniseren, maar vindt ik dit interessant. Nee, ik geloof van niet.
Wat ik zoek, is een foto die mijn belevenis van Wilders het beste uitdrukt. Of, als ik het omkeer; die naar mijn mening de persoon het meest treffend weergeeft.
Wat opvalt als ik op zoek ga naar een goede foto is, dat Wilders vaak het hoofd wat opgeheven heeft.
Is het een vorm van hoogmoed?
Bijna de hele dag geslapen!
Komt het omdat het portret van Xi LInping zoveel heeft gekost? Je ziet het er niet van af. De mond was een echte zoektocht. Hij heeft zo’n specifieke uitdrukking – waar zoveel in zit. Wat niet zo makkelijk te benoemen is; vriendelijke mondhoek(en), een soort minachting of pedanterie, een beslotenheid.
Dat er allemaal i n te krijgen; soms lukt het in eens en zit het er meteen in. Afblijven dan. Andere keren is het een doen en doen en doen- tot ik kan zeggen; ja hij is het ( min of meer).
Er zijn grenzen; soms – zoals met dit portret – moet ik tevreden zijn met ‘min of meer’; meer zit er dan niet in.
Ik moet dan altijd denken aan het onderzoek dat ze met ceramisten hebben gedaan; één groep kreeg de opdracht in een bepaalde tijdspanne 1 pot te maken en een andere groep mocht zo vaak als ze wilden overnieuw beginnen.
Wat bleek; degenen die meerdere potten mochten maken, kwamen uiteindelijk tot een beter resultaat.
Moraal van het verhaal; je kunt beter veel oefenen ( verschillende tekeningen/schilderijen) dan je vastbijten in één werk en dit perfect proberen te doen.
Ook oefen ik nu minimaal 1-2 uur piano per dag. ( Met gevolg, dat ik pas om 01.30 in bed lag)
Van mijn pianolerares kreeg ik het verzoek een lesboek te bestellen met kerst liedjes. Ik had al bedongen een niveau hoger dan zij voorstelde. Wetend dat ik mij vreselijk zou gaan vervelen bij een laag niveau. Toen ik in de winkel ophaalde en doorkeek was ik teleurgesteld en ook boos: Dat ze me dit liet spelen! Zo makkelijk en daarom zo saai.
Nu heb ik de afgelopen maanden niet zoveel geoefend en ik besloot er meer tijd aan te gaan besteden.
Nu met Wilders aan de gang.
Ik denk ook bij het kiezen: ‘Iemand moet een eerlijke kans krijgen.’ Ik kan natuurlijk een foto kiezen, die meteen demoniseert Dat is mij te gemakkelijk.
Ik vind deze foto uiteindelijk de beste; de concentratie die Wilders heeft tijdens het debat met Rutte laat geen ruimte voor fake. Het paarse van de opname ( komt doordat het van een televisie of iets dergelijks is genomen) maakt de foto aantrekkelijk en spannend.
Het is altijd weer spannend te beginnen; de eerste lijnen te zetten. Een deel van mij wil er niet aan; de spanning, de zoektocht, het moeite doen. Het hoort erbij.