195 Frida Kahlo (2)

Vandaag op en neer naar Maastricht; heen met de trein en terug met de auto.

Het is niet zo mijn stad.

Net zo moeilijk als erin te komen ( zaterdagavond) was het om met alle wegversperringen eruit te komen.

De afslag naar Eindhoven is afgesloten en dan staat er ‘volg A.‘  Als automobilist vertrouw je daar dan op. Nu, na de ene keer A kwam er niets meer en dan moet je het zelf maar uitzoeken.

Nee, Maastricht en ikzelf zijn niet voor elkaar geschapen. Dat is duidelijk.

Het was een lange rit en ik ga zien hoever ik met het portret van Frida kom. Heb wel zin in het onderwerp; vooral omdat het vaak zo kleurrijk is.

Het voordeel van een ‘huis overhoop‘ is dat je – hoe gek het ook klinkt – veel wat zoek was weer vindt.

Zo ook het boek waar ik op wil steunen wat betreft de herinrichting (lees: kleur bepalen) van de ruimten.

Ik vind het een geweldig handboek om kleuren voor de verschillende vertrekken te gaan uitzoeken.

Anna Starmer neemt je bij de hand wat betreft het kiezen van een kleurenpalet voor een bepaalde ruimte.

Op zoek naar de illustratie van het boek kwam ik nog een ander boek tegen wat mij kan helpen mijn plan te realiseren.

Ik ben weinig klussend begaafd; wordt er altijd nerveus van en onrustig. Terwijl ik met een tekening of schilderij gerust uren geconcentreerd bezig kan zijn, heb ik het met tuinieren en/of klussen altijd moeilijk.

Toch heb ik mij voorgenomen mijn plan te realiseren.

Voor wie mij kent; eerst bidt ik altijd. Om hulp bij het uitvoeren van dit project.

Daarna kwam het bij mij op, dat het om voorstellingsvermogen gaat, Of iets wel of niet lukt, is grotendeels een mentaal besluit. Daar lijkt de kiem van slagen te liggen.

Ik heb daarom het mentale besluit genomen, dat het mij gaat lukken.

To kill your darling; er zit weinig anders op.

De mond die heel sprekend is ( de darling) zit te laag. Ik moet deze weg gummen en opnieuw doen.

De ervaring heeft geleerd, dat in het proces van ‘to kill you darling‘ de kans dat het beter wordt vaak even groot is als dat het voor eens en altijd mislukt.

Het doet een vorm van ‘rucksichtslosheit‘ in je ontwikkelen; het scheppen van kunst.

Compromissen zijn niet mogelijk. Tenzij je kiest voor genoegen nemen met minder dan het beste.

Wat er eerst is, het karakter of de kunstschepper; wie zal het zeggen.

Hoe dan ook het scheppingsproces vormt het karakter en het karakter het scheppingsproces.

En dan blijkt de oplossing heel ergens anders te liggen; de lip mag hoger. ( Is breder.)

Wie niet waagt, wie niet wint.

Ik ben wel moe. Ik merk het aan mijn concentratie; die is minder. Toch wil ik nog wel wat aan dit portret werken. Het boeit me; Frida heeft een prettig, sterk en karakteristiek gezicht.

Ik ga de goden niet verzoeken; tot nu toe gaat het goed. Morgen verder.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *