Zit er vanavond beter in. Gek hé, ik zag het gisteren gewoon niet. Kon alleen maar ‘plat’ denken.
Blauw =blauw en ik kon de nuances niet zien.
Vandaag is er meer rust in het waarnemen.
Er is altijd een moment, dat je moet stoppen. Dat is een gevoel.
Waarschijnlijk heeft het te maken met een spanningsboog, die dan aan kracht verliest. Alles wat je dan doet, maakt het minder.
Vandaag heb ik het omgedraaid; eerst werken en daarna wat studie.
Ik heb het gezocht in het schilderen van plooien. Dat is een kunst op zich. Voor de oude meesters was het een proeve van bekwaamheid.
In mijn tijd bij Ruud Krijnen heb ik een schilderij van Da Vinci na geschilder en daar waren veel plooien. Ik kreeg het pas echt voor elkaar toen ik in een boek las ‘hoe elke plooi haar eigen karakter heeft.’
Waarom weet ik niet,
Interessante schilder Zimoe Tan