Het was echt een hele klus gisterenavond het portret van Afrikaanse vrouw met roze doek. Begon zo tegen achten en moest stoppen rond middernacht.
Ik denk dat het voor mij wel goed is; omdat ik moest stoppen is het niet ‘volmaakt’.’ Iets waar ik als perfectionistisch aangelegd persoon wel altijd naar streef.
Nu zit er een levendigheid in, die anders wellicht was weg-geschilderd.
Het vraagt een enorme concentratie dit schilderen; al die kleurnuances.
Is het zo dat in een donkere huid meer kleur zit dan in een meer blanke huid? Zou best wel eens kunnen.
In ieder geval; ik vind het geweldig.
Voordat ik begin zoek ik naar extra informatie over dit nieuwe onderwerp.
Wat ik hier van leer is:
Werken vanuit het grote detail naar een steeds kleiner detail en dat je ook in je geest kunt oefenen.
Vandaag de start met een en profiel ( bijna). Het en profiel lijkt makkelijk; immers je hebt heel veel houvast aan de vorm. Maar, ik vind het vaak moeilijk, omdat het juist zo nauw luistert.
Toch wel tot mijn verwondering spreekt de tekening Afrikaanse vrouw met doek heel veel mensen aan.
Het blijft gewoon werken; tekening na tekening.
Ik wil deze keer de haren erbij doen om ook dat onderwerp – Afro haren – aan te pakken.
Het ís een interessant iets; al deze kleuren.
