Het is zo warm, dat de aquarelstiften in mijn hand bijna smelten.
Werk met steeds kleinere propjes papier waarmee ik dan verf wegdep. Zal wattenstokjes gaan halen, maar misschien dat ik het ook bij de kleine propjes hou. Ze liggen nu over mijn tafel verspreid. Morgen verder; ga uitproberen om het wit met inkt neer te zetten.
Omdat ik zo zit te priegelen waarschijnlijk raak ik de verbanden kwijt. Ik hou wel vna dat gepriegel, dus op zich is het niet verkeerd, maar als ik de onderlinge verbanden uit het oog verlies, tja, dan werkt het niet meer.
Werk er vandaag nog evena aan door; ben er nog niet tevreden over voor vandaag.
Nu is het meer mens; hier kan ik mee leven. Morgen nog een een laatste toets.
De witte inkt maakte niet veel uit.
Het leermoment van vandaag; als ik te veel ga priegelen, verdwijnt de levendigheid. Ik wil het dan té goed doen, de controle houden. Als ik het meer loslaat en (gedeeltelijk) maar laat gebeuren, blijft het beeld veel levendiger.
Hiermee te maken heeft; altijd de verbanden in het oog houden. Letterlijk!