Zonder dat het portret van Angela Merkel al af is, zijn er veel mensen die aangeven het mooi te vinden.
Moet ik nu stoppen?
Mijn gevoel zegt, dat het niet af is. Dus waar luister ik naar?
Er is een term in de kunst die heet ‘to kill your darling.’ Want iedereen die tekent en/of schildert komt dit moment tegen; het werk is al mooi en als je verder gaat, loop je de kans het mooie te verliezen.
Toch moet die stap gemaakt worden. Het risico van verlies genomen. Waarom? Omdat je weet dat het mooier kan.
Vandaag is het dus ‘to kill my darling.’ Het is een vorm van oprechtheid en eerlijkheid en ook van moed die nodig is om schoonheid te scheppen.
Vandaag de hele dag naar Amsterdam geweest en pas laat terug. Het portret zeurt in mijn hoofd; vraagt om aan gewerkt te worden. Het is niet het meest ideale tijdstip; na al een volle dag met reizen en afspraken.
Ik zou laf zijn als ik niet aan het werk ging. Zoals het komt, komt het.
De muziek geeft een meditatieve staat van zijn; dit is een mooie ondersteuning om verder te gaan.
Duruflé, Maurice ; Requiem, op.9
Het is een zaak van durven. Een van mijn geweldige leraren Ruud Krijnen kon het mooi verwoorden. Je overwint iets. Zo’n houding heb je nodig. Je valt als het ware aan ( met je penseel); onbeschroomd en dapper.