301 Koning Maxima

Ik zoek altijd een foto waarbij ik denk ‘ja’ dit is hem of haar. Soms moet ik lang zoeken en soms twijfel ik tussen foto’s. Daarom zoek ik liefst een dag van te voren de foto’s die eventueel in aanmerking komen uit. Dan kan het even bezinken.

Eigenlijk zoek ik ook altijd wat dramatiek erin.

Om elke keer weer aan een nieuw portret beginnen, is soms – zoals vandaag – een opgave. Ook wacht er ander werk. De tuin die schreeuwt om wat aandacht. Pianoles morgen en niet elke dag tijd gehad om goed te oefenen terwijl ik het wel belangrijk vind en ook graag vooruit wil gaan.

Het kost best wat tijd! Vanochtend vroeg de foto uitgezocht en dat kost dan al snel anderhalf uur.

Dan moet ik nog beginnen.

Wat vind ik van Maxima? Het is een innemende vrouw en je wordt overdonderd door haar stralende karakter.

En verder? Ja, als je met een prins der Nederlanden trouwt wat ben je dan eigenlijk? Heb je nog wel een eigen carrière en/of toekomst. Of, wordt alles wat je ooit was en had kunnen worden ondergeschikt aan de publieke functie van je man? Waarschijnlijk het laatste.

Een symbool voor een volk. Binnen dat gegeven voegt ze iets toe: openheid, vriendelijkheid, eerlijkheid en vooral ook vrouwelijkheid.

De foto die ik als uitgangspunt neem, is een officiële foto. Hier staat ze van alle foto’s die ik bekeken heb het mooiste op. Er zit net dat vleugje kwetsbaarheid in wat het mooi maakt.

En de haren zijn natuurlijk een prachtige aaneen vlechting van vormen.

Bij het begin niet goed op gelet. Omdat ik juist zo gecharmeerd was van de in een gevlochten haren had ik meer links op het blad moeten beginnen met tekenen. Maar ja, ik heb geen zin om opnieuw te beginnen.

Een beetje baldadig vandaag. ha. Krijg er vast spijt van. Of niet.

De mond luistert zo nauw! Ik moet alles wat ik in huis heb uit de kast halen om deze goed te krijgen. Het is een voortdurend verbinden; elke vorm erom heen of het nu een lijn is, een kleurvlak of een gebied van licht en donker, helpt me om de preciesheid van de lijnen vast te leggen.

God zit in de details zei eens een choreograaf. Ik ben het met hem eens. ( Anderen zeggen weer ‘de duivel zit in de details.’ Ik snap wel wat ermee wordt bedoeld; zoiets als de kleine lettertjes, maar ik ben het er volledig niet mee eens. Het ‘kwaad’ – zoals we dat noemen – is in mijn ervaring uiterst simplistisch en alles behalve creatief. Maar, dat is een ander verhaal.)

Daarom is het tekenen ook zo’n goede oefening; het scherpt mijn geest in het verbinden van vormen. Iets wat van cruciaal is bij het schilderen. Vandaar dat het goed kunnen tekenen ook aan het schilderen vooraf gaat.

Het kan zo wel; ik vind het wel mooi. Was eerst niet van plan om het kroontje erbij te doen, maar hé ja het past er echt bij. Ja, het was ook mooi geweest om de hele haarpartij erbij te doen. Het voordeel van hoe het nu is, is dat haar lieve, ietwat beschouwend karakter mooi zichtbaar is.

Het haar zou hiervan afgeleid kunnen hebben. Het is daarom goed zoals het nu is.

Eigenlijk is opnieuw beginnen beter. Ja, maar ik had er vandaag geen zin in.

www.leertekenen.nl ( Tekenmethode Betty Edwards)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *