317 Nelleke Noordervliet , schrijfster

Een boel gedoe vandaag en een nieuwe privé-leerling.

Moet wel even mijn zin bij elkaar rapen om met het portret te gaan beginnen. Lees net over Leonard Cohen en zijn ijzeren discipline elke dag te schrijven.

Ja, daar komt het dan op neer: discipline.

Ik heb Nelleke Noordervliet gekozen, omdat ik eens een interview met haar heb gelezen. Hoe ze zich als ‘arbeiders’- kind heeft moeten leren bewegen in een andere sociale klasse. En dat er altijd een soort unheimlichkeit is gebleven.

Ik vond dat heel mooi en heel eerlijk om dit zo te vertellen.

Vandaar.

Met de zorgen van vandaag in mijn hoofd ( geen ernstige dingen; alleen iemand die het mij even moeilijk maakt), merk ik dat het mij moeilijk valt om mij te concentreren.

Ik wil liever even een potje gaan huilen. hé hé.

Ja, zo gaat het; dan is het moeilijk tekenen. Kijken hoe ver ik kom.

Ik vind het een ontzettend interessant portret wat betreft kleur, maar ik kan de concentratie niet opbrengen. Geen gedoe, dat gevoel.

Alles is met alles verbonden, elke lijn, elk vlak leidt weer naar een volgend vlak. Mede daarom is het als ik na het tekenen ga schilderen weer een opnieuw bestuderen van deze lijnen en kleurvlakken. Wat het vaak makkelijker maakt een voorheen gezette lijn te herzien en opnieuw te definiëren.

Ik denk dat de neus te lang is. Toen ik mijn zelfportretten schilderde, kon ik mijzelf heel lang voor de gek houden. Ik ‘wist’ wel dat iets dan niet klopte, maar als ik dan ging meten leek het wel te kloppen. Ik hoopte dan maar op het beste. En altijd kwam ik er in een nog later stadium achter, dat het dus echt niet klopte. Niet alles kun je blijkbaar met meten weten. Als het geheel niet klopt – en dat merk je tijdens het tekenen- klopt er gewoon iets niet.

Als de neus te lang is, klopt het niet meer

Maar, ik heb geen zin vanavond om alles weer over te doen. En toch moet het.

En acht, dan is het meteen beter.

Gek hé, ik moet dan echt door een barrière heen en op wilskracht verder.

Verheug me morgen op het schilderen; want de kleuren zijn prachtig.

Elke avond voordat ik ga slapen,  ga ik de dag na. Sinds kort evalueer ik alles wat ik goed gedaan heb en daarna wat ik een andere keer beter kan doen. Onder het rijtje ‘goed’ komt vanavond dat ik toch de neus heb veranderd ( waardoor ik ook opnieuw de mond moest tekenen.)

www.leertekenen.nl ( Wie met de rechterhersenhelft tekent, kan alles tekenen)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *