Vandaag in mijn tekengroep in Laren de inkt uitgeprobeerd. Ik vind het ontzettend leuk om mee te werken. Terwijl ik echt dacht, dat ik alleen olieverf leuk zou vinden. Dat is de winst van uit je comfortzone ( bijvoorbeeld ergens les nemen) te gaan; je ontdekt onverwachte, nieuwe werelden.
Het is nog wennen en uitproberen, maar ik heb een nieuwe ‘liefde’ gevonden. Eén van de mede schilders Humphry Bennet ( ook een leraar) gaf me de raad om de kroontjespen te combineren met de rietpen. Een geweldig advies.
Ben daarom enigszins voorbereid om het portret van Wouter Bos af te maken. Wat is het een geweldig idee geweest om elke dag een portret te tekenen; ik merk op alle fronten vooruitgang. Dat maakt het zoveel leuker.
Ik heb eerst de vijf reepjes gemaakt zoals de in de video van gisteren. Om even te voelen wat water en inkt doet. Gebruik geen Oost-Indische inkt, maar acryl inkt zwart. Wil een volgende keer ecoline uit gaan proberen; het verschil met inkt is, dat het min/meer oplosbaar blijft.
Na al een hele ochtend gewerkt te hebben in Laren laat ik het vandaag bij de pentekening.
Het gezicht was wat te breed; ik zag dit gisteren wel, maar kon het probleem niet vinden ha. De lijn bij de ogen rechts stond te ver weg o.a. Nu is het beter. Morgen wassen en wellicht wat kleur toevoegen.