Het portret fascineert me enorm. Zou het kunnen zijn, dat onbewust mijn innerlijke beleving van het portret zich vertaalt in het resultaat.
Want het lijkt echt die kant op te gaan.
Het is natuurlijk bijna absurd dat iemand van 84 jaar er zo uit ziet. De vraag, die zich aandient, is; hoeveel is er gesneden en/of opgevuld.
Ik bewonder iedereen die een eigen leven leidt, eigen keuzes maakt en zich onderscheid van de grijze massa. Altijd chapeau; ook voor Carmen.
Tegelijkertijd heeft het iets surrealistisch dit portret van een 84 jarige vrouw die – wat zullen we zeggen? – 35 jaar oud lijkt.
En net dit surrealisme, deze onwerkelijkheid lijkt bij het schilderen in het portret te komen.
The Power of Art (Simon Schama)
Als je op deze link klikt, zie je het 1e deel Caravagio. Op de pagina vind je links naar alle andere delen;
Bernini, Rembrandt, David, Tuner, van Gogh, Picasso, Rothko.
Het is een documenteren serie van de BBC.
Nog 1 sessie en dan is het portret klaar. Op een bepaald moment is het ‘op’ en dan moet ik stoppen; ook al is er niet zoveel meer te doen. Haasten is niet mogelijk; het portret heeft haar eigen tempo, blijkt.